Om op reis te kunnen gaan in min of meer optimale omstandigheden had mijn arts mij dus toestemming gegeven een chemosessie over te slaan? Kan dat kwaad? Normaal niet. Soms heeft een patiënt slechte bloedwaarden en is het ook nodig om een sessie over te slaan. In mijn geval was de reden dat mijn lichaam de laatste weken erg hevig reageerde op de medicatie. Ik ging zitttend of kruipend de trap op, ik sliep de hele dag, negeerde deurbel en telefoontjes en ook iets schrijven zat er totaal niet in. De laatste gast die bij mij op bezoek kwam heb ik zelf koffie doen maken, wegens no can do. Mijn ogen traanden dik slijm. Ik had hulp nodig om mijn haar te wassen of in bad te gaan, om mijn kleren te kiezen en aan te trekken. Ik kon niet in mijn boek lezen. Die verschijnselen zag ik op vakantie niet zitten. Ze waren ook niet in hun vollledigheid aanwezig want anders had ik de reis niet geboekt. Ik heb nu een maandlang geen chemo gekregen en het verschil is onvoorstelbaar. Ik kan stappen, niet ver, maar minstens tot aan de voordeur en terug. Ik ben wakker, heel de dag, met af en toe een dutje. Ik ga gewoon, zij het wat hijgend, naar boven.
De reden voor al die bijwerkingen is dat chemo altijd een beetje meer residu achterlaat. Dit kan fout zijn, ik heb het zo begrepen. Het vergif accumuleert in het lichaam en de bijwerkingen worden erger naarmate je chemo krijgt. Daarom dat ik in het begin zo enthousiast was en mij zo gezegend voelde omdat de bijwerkingen zo mild waren. Iets gaan drinken of uit eten, easy. Bezoek, en ik fix koffie en zoetigheid. Op een dag als vandaag zou dat ook allemaal lukken, maar in de dagen voordien waren er kleine ogenblikken dat ik twijfelde om door te gaan met de therapie, omdat ik afspraken met vrienden begon af te zeggen en er nog weinig was om naar uit te kijken. De luchtweginfectie er bovenop speelde ook een rol natuurlijk.
Morgen is het dan weer en ik zoek een manier om die routine te verwelkomen in plaats van ze met lang gezicht af te wachten. De sessie zelf, 8 uur hoofdzakelijk verveling, is niet het ergste. Maar hoe vermijd ik die busload van ellendige bijwerkingen? Ik weet het niet en er is wellicht geen oplossing voor. Maar mijn huidige betere fysieke toestand geeft mij toch even een tevreden gevoel.
Misschien moet ik iemand zoeken om mee in de kroeg te hangen vandaag, nu het kan.
Geef een reactie op Pierre Hellebaut Reactie annuleren