’t Was verdorie lang geleden, zo’n ’s namiddagse koffie in eigen stad. Het feit dat ik in Moro Jable op Fuerteventura, ik mis de plaats nog steeds, niet anders gedaan heb dan namiddagterrasjes aandoen telt niet. En voordien dan die luchtweginfectie. Twintig dagen antibiotica, effect niet goed genoeg, drie dagen Canarische Eilanden, vaarwel infectie. Af en toe een afterkuchje. In Gent iets doen was dus lang geleden. Deze namiddag ging ik dus voor koffie en taart naar de Kantien. Met Lucy Caruso, wiens eigen man as we speak onder een palmboom verrukkelijke spijzen en dranken aan het nuttigen is in Thailand. Wij, familie en de vriendjes mogen volgen op Facebook. The Very Good Life. Ik was vandaag al blij met wat taart en hapjes en cappuccino. Beetje onderschatte plek in de namiddag, de Kantien, gezellig ingericht en zicht op de Watersportbaan. Zo handig want parkeerplaats in de buurt. Ik stop of half Gent zit er binnenkort.

Zo eigen aan de mens is het dattie zich blijft optrekken aan kleine dingen. Hoewel mijn prognose (al van meet af aan) niet goed is ben ik nu al 2 dagen blij omdat minimale voettochtjes, van auto naar café, lukken, zonder te veel spierzwakte en zonder extreem buiten-adem zijn. Houtjes vasthouden zeker?

En hoe koppig een mens is, dat ook. Dit schaap dat twintig jaar niet op reis was geweest zit nu al de hele dag te piekeren over een vroegboekreis naar Griekenland dat het zag op TUI. Zeer goed geprijsd maar de datum is te ver in de toekomst om er gerust in te zijn dat ik nog gezond genoeg zal zijn om die reis te maken, of, er nog zal zijn. En ik weet dat mijn ziekte als op voorhand gekende risicofactor moeilijk aanvaard wordt als schadegeval om gemaakte kosten terug te krijgen. En toch keer ik altijd terug naar de advertentie. Een vriend zegt dat ik het gewoon moet doen, en dat er net zoals voor de vorige reis géén reden is om ze niet te boeken.

Twijfel

Maar zoals ik zei, vandaag was het wel oké, met wat lekkere koffie, zoet-en hartigheid in een Gentse doening aan het water. En met iets meer gestrekte draf dan brooddeeg in mijn benen. Haha, gestrekte draf, ik moet af en toe eens kunnen overdrijven precies.

en h

Wat ik